strand in Paramaribo
Een tekening van een poes
op een steen gekerfd met duizend doorns,
duizend gedesillusioneerde stompjes
die hun schoonheid hebben gegeven
aan iets dat sterker was dan zij.
Een verscholen neusje achter een slapende staart
met wat verdwaalde snorharen
en een iets te pluizig oor.
Ik vond dat het wel mooi stond,
die steen een beetje in het water
op een plekje waar niemand zat.
op een steen gekerfd met duizend doorns,
duizend gedesillusioneerde stompjes
die hun schoonheid hebben gegeven
aan iets dat sterker was dan zij.
Een verscholen neusje achter een slapende staart
met wat verdwaalde snorharen
en een iets te pluizig oor.
Ik vond dat het wel mooi stond,
die steen een beetje in het water
op een plekje waar niemand zat.
posted by misterJ at 7:08 PM
1 Comments:
Ik heb te weinig gecomment op je blog. Gedeeltelijk door een viezige functie dat jij de comments eerst moet accepteren.
Maar ik moet zeggen
Dat ik de laatste 3 zinnen van dit gedicht echt werkelijk van een niveautje J Hootsmans ala Pompeuzereus vind. Wat ik daar nou weer mee bedoel: Er wordt een bepaald gevoel opgewekt met uitzonderlijk mooie zinnetjes die samen een prachtverband vormen.
Trouwens OOIT nog wat van Christina gehoord?? ...met dr smerige uitgeverijtje :P
Post a Comment
<< Home